Rockwave 2007 memories

Τέλειωσε κι αυτό! Μετά από αναμονή αρκετών μηνών και αγωνία για την ποιότητα της διοργάνωσης, το Rockwave Festival 2007 έφτασε εχθές το βράδυ στο τέλος του, μετά από μία μεγαλοπρεπή εμφάνιση των Metallica.

Είχα την τύχη (ή την ατυχία, όπως θέλετε πάρτε το…) να παρακολουθήσω τις δύο από τις τρεις ημέρες του φεστιβάλ! Είχα αγοράσει εισιτήριο μόνο για την 2η ημέρα, αυτήν που συμμετείχαν οι αγαπημένοι μου Anathema (ναι εντάξει ήταν και οι Heaven and Hell, οι Iced Earth, οι Dream Theater και οι Kinetic…). Κάποιες γνωριμίες όμως και κάποιες συγκυριακές συναντήσεις μου επέτρεψαν να παρακολουθήσω και την 3η μέρα (άλλο που δεν ήθελα…) δωρεάν και στις “ακριβές” θέσεις κοντά στη σκηνή…!

Εδώ θα ήθελα να επισημάνω κάτι σίγουρα πρωτόγνωρο για μένα που έχω την αίσθηση ότι πρέπει να αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, αν και δεν είμαι “συναυλιάκιας” και μπορεί να λέω και βλακείες… Υπήρχαν τρεις κατηγορίες εισητηρίων: PL1 (τα πιο ακριβά), PL2 (τα “μεσαία”), και PL3 (τα φθηνά). Εντάξει τα PL1 ήταν πάνω σε πλαγιά, αριστερά και δεξιά στη σκηνή με τραπέζια και καρέκλες. Αν ήθελες χαϊλίκια, πλήρωνες και άραζες. Τσάμπα τα λεφτά είναι η γνώμη μου, αλλά έστω. Τα PL2, τα οποία είχαν μια διαφορά στην τιμή της τάξης των 20 ευρώ με τα PL1, σου έδιναν πρόσβαση σε περιφραγμένο με κάγκελο (!) χώρο ακριβώς μπροστά στη σκηνή. Την 2η μέρα που ο κόσμος ήταν αισθητά λιγότερος από την 3η ο περιφραγμένος χώρος ήταν τόσο μικρός που αναρωτιόσουν γιατί να πληρώσεις 20 ευρώ παραπάνω όταν η απόσταση σκηνής και κάγκελου ήταν 10 μέτρα; Μάλιστα ο τραγουδιστής των Anathema (που έπαιξαν μέρα μεσημέρι, πριν γεμίσει ο χώρος με κόσμο) απόρησε για την ύπαρξη αυτού του κάγκελου λέγοντας “What the fuck is this?” και προτρέποντας το κοινό να πλησιάσει… Εχθές όμως που έγινε το σώσε με τους Metallica το καγκελάκι βρισκόταν 25-30 μέτρα απ’τη σκηνή! Σε απλά ελληνικά όποιος βρισκόταν απ’έξω δεν έβλεπε την τύφλα του!

Τελειώνω μ’αυτά όμως και περνάω ευθύς αμέσως στην ανασκόπηση των δύο ημερών.

Ημέρα 2η (1 Ιουλίου) :

Καθυστέρηση στην είσοδο κατά περίπου μία ώρα για “τεχνικούς λόγους”, γεγονός που δεν επέτρεψε στους Kinetic (κατά κύριο λόγο) και στους Anathema (δευτερευόντως) να παίξουν όσο θα ήθελαν.

Ξεκινάμε με Kinetic. Ελληνικό συγκρότημα (Progressive/Death Metal) με γυναίκα και άντρα στα φωνητικά. Δε μου άρεσε, πολύ φασαρία για τα αυτιά μου! Η κοπέλα, ή δεν ήταν στη μέρα της ή έχει κάνει μεγάλο λάθος που έγινε τραγουδίστρια. Έπαιξαν μόλις 2-3 τραγούδια λόγω της καθυστέρησης που προανέφερα.

Συνεχίζουμε με Anathema. Ξεκίνησαν με Doom/Death Metal και σιγά-σιγά εξελίχθηκαν σε Atmospheric Rock. Πλήρωσα 50 ευρώ για να τους δω για πρώτη φορά από κοντά. Δυστυχώς πολλοί εξωγενείς παράγοντες συντέλεσαν στο να μην το ευχαριστηθώ καθόλου, αλλά έπρεπε να το είχα φανταστεί… Τους απαριθμώ:

1. Ντάλα ήλιος και ζέστη που σε κάνει να νιώθεις σαν κοτόπουλο και εσένα και τους καλλιτέχνες,
2. Σχεδόν μηδενική προσέλευση κόσμου καθώς ήταν νωρίς και το Terra Vibe ακόμα γέμιζε και
3. Περιορισμός χρόνου που δεν τους άφησε να παρουσιάσουν ένα σετ όπως θα το ήθελαν (“We’re sorry but we don’t have enough time” μας έλεγαν)

Γενικά, άφησαν την εντύπωση ότι είχαν ξενερώσει από τη διοργάνωση που τους έβγαλε στη σκηνή με 100 άτομα μπροστά τους να λιώνουν απο τη ζέστη και χωρίς αρκετό χρόνο για να παίξουν. Το συμπέρασμα μου είναι ότι πρέπει να τους δω σε κλειστό χώρο, βράδυ και με φαν αποκλειστικά δικούς τους και τότε δεν θα απογοητευτώ καθόλου!

Τρίτοι στη σειρά οι δημοφιλείς στην Ελλάδα Iced Earth (Power/Thrash Metal). Δεν σταμάτησαν να τα σπάνε στη σκηνή. Εννοώ τα νεύρα μου! Ενώ ξέρω και κάποια πιο αργά και μελωδικά κομμάτια τους, δεν έπαιξαν κανένα από αυτά και περιορίστηκαν στο νταβαντούρι που πάντως δε φάνηκε να δυσαρεστεί τους λάτρεις του head-banging! Χωρίς να είμαι ούτε φαν ούτε γνώστης, διαισθάνομαι ότι ευχαρίστησαν το κοινό τους.

Ακολούθησαν οι Dream Theater (Progressive Metal). Τους είχα δει πριν πολλά χρόνια σε live σε παλιότερο Rockwave, πριν μεταφερθεί στο Terra Vibe. Τότε μου είχαν φανεί σχετικά καλοί. Φέτος δε μου άρεσαν καθόλου. Διαθέτουν δύο από τους πιο πολυβραβευμένους μουσικούς της metal σκηνής, τον κιθαρίστα John Petrucci και τον drummer Mike Portnoy (το παλμαρέ τους μπορείτε να το δείτε πατώντας στα link που έχω βάλει). Δεν αντιλέγω, είναι όντως καλοί μουσικοί, αλλά το θέμα δεν είναι να επιδεικνύεις τη βιρτουοζιτέ σου ή το πόσο γρήγορα μπορείς να παίξεις…Το θέμα είναι να παίζεις μουσική, κάτι που αυτοί δεν κάνουν στα περισσότερα κομμάτια τους! Και πάλι δεν είμαι φαν, αλλά δε νομίζω ότι ξετρελάθηκαν και πολλοί μ’αυτους, παρόλο που έχουν αρκετό κοινό στην Ελλάδα.

Και τέλος οι Heaven and Hell ή αλλιώς Black Sabbath the Dio years! Πρωτοπόροι στο Heavy/Doom Metal με τραγουδιστή τον αειθαλή Ronny James Dio στη θέση του Ozzy Osbourne. Τι να πω; Φοβερά σκηνικά και ατμόσφαιρα, πολυ καλή μουσική (και μουσικοί…) και ο Dio απλά απίστευτος στα 65 του χρόνια!!! Οι κύριοι έβαλαν τα γυαλιά σε πολλά σύγχρονα metal συγκροτήματα και απέδειξαν πως δε θέλει κόπο, αλλά τρόπο! Είμαι σίγουρος ότι ενθουσίασαν τους μαθουσάλες του rock και του metal όπως και κάτι πιτσιρικάδες σαν κι εμένα!

Ημέρα 3η (3 Ιουλίου) :

Τσάμπα είσοδος συνεπώς πέρασα μια χαρά γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να κλαίω τα λεφτά μου ό,τι και να γινόταν! Κατά σειρά εμφάνισης λοιπόν:

Dirt Spawn Disease. Έλληνες κι αυτοί. Δεν έχουν βγάλει ακόμα δίσκο, αλλά μας ενημέρωσαν ότι βγαίνει το Σεπτέμβρη. Αυτό είναι που λένε ότι κατακλυζόμαστε από περιττές πληροφορίες! Τι παίζουν αυτοί; Θα αντιγράψω αυτό που λένε στο site τους και όποιος καταλάβει κατάλαβε… Four normal guys holding their ground inside a labyrinth where Experimental Hardcore, Metalcore, Sludge, Stoner, Rock, raw and non-cliched heavy metal music are mixed together and covered with a unique melodic taste. Αυτά…

My Dying Bride (Death/Doom Metal). ΘΕΟΙ! Τηρουμένων των αναλογιών και των προτιμήσεων, το καλύτερο συγκρότημα που είδα στο φετινό φεστιβάλ! Φοβερή μουσική, εκπληκτικός frontman ο Aaron Stainthorpe! Το συγκρότημα αποτελείται από 2 κιθαρίστες, 1 drummer και δύο κοπέλες, η μία στο μπάσο και η άλλη στα πλήκτρα. Βγάζω το καπέλο σε όλους! Πρώτον γιατί έπαιζαν μέσα στη ζέστη όπως οι Anathema! Συγκριτικό πλεονέκτημα ότι είχαν μαζευτεί ήδη μερικές χιλιάδες κόσμος λόγω Metallica… Ο Stainthorpe κάνει φοβερό show πάνω στη σκηνή. Τραγουδάει όπως στα CD, δεν καταλαβαίνεις ότι είναι live! Είχε και τα χέρια του βαμμένα με κόκκινη και μαύρη μπογιά (σαν ματωμένα και βρώμικα…) και ακολουθούσε απόλυτα το μελαγχολικό ρυθμό των τραγουδιών γονατίζοντας και πιάνοντας το κεφάλι του με απόγνωση! Κρίμα που ήταν ακόμα μέρα γιατί μάλλον θα κάνανε μεγάλα πράγματα αυτοί αν ήταν νύχτα (μπρρρ…).

Mastodon (Technical / Progressive Groove Metal). Οι κι-εμείς-μπορούμε-να-παίξουμε-
πολύ-γρήγορα-χωρίς-να-μας-φεύγουν-οι-μπαγκέτες-
και-οι-πένες- απ’τα-χέρια! Αυτοί οι τύποι μου κατέστρεψαν τη βραδιά καθώς μου προκάλεσαν έναν ισχυρότατο πονοκέφαλο που δεν έφυγε μέχρι το τέλος του φεστιβάλ. Γι’αυτό και τους δίνω με χαρά το βραβείο της χειρότερης μπάντας που έχω ακούσει live! Χάλια μουσική (τρέχουμε και δε φτάνουμε…), χάλια φωνή (αγριοφωνάρα…), χάλια όλα! Απορώ απλά, πώς διάολο έχουν κοινό αυτοί οι τύποι…

Metallica (Thrash Metal/Modern Rock). Το link και οι πληροφορίες γι’αυτούς είναι μάλλον περιττά οπότε περνάω στο παρασύνθημα. Έπαιξαν 2,5 ώρες (!) και το playlist ήταν ονειρικό, με τραγούδια αποκλειστικά από το Black Album και πίσω! Για τους παλιούς φαν αυτό είναι ευλογία γιατί το Black Album θεωρείται δίσκος-ορόσημο για τη μπάντα, και πολλοί έχουν την άποψη ότι μετά από αυτόν, πήραν την κάτω βόλτα. Το ίδιο πιστεύω κι εγώ. Όμως στο live είναι απλά ασύγκριτοι… Τρομερή εμπειρία κι αυτοπεποίθηση, εκπληκτική απόδοση και έξυπνα στημένο σετ είναι μερικές από τις “αρετές” που μπορεί κανείς να τους αποδώσει. Για την ποιότητα της μουσικής τους και την ικανότητα τους στο παίξιμο, ούτε λόγος…οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες με όλη τη σημασία της λέξης! Εκπληκτικές “στιγμές” το “Master of Puppets” (καπνογόνα και σκόνη στο τετράγωνο!!!) και το “One” με εισαγωγή πολυβόλων και ελικοπτέρων σε πλήρες σκοτάδι! Συγχαίρω και τους ηχολήπτες και φωτιστές που συνέβαλαν τα μέγιστα στο να δημιουργηθεί μια εκρηκτική ατμόσφαιρα.

Φήμες λένε ότι μαζεύτηκαν γύρω στις 25.000 κόσμος να τους δουν! Δεν μπορώ να ξέρω αν είναι αλήθεια. Το μόνο που ξέρω είναι ότι είχε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κόσμο και ότι έκανα τρεις ώρες να πάω σπίτι μου (Μαλακάσα-Αθήνα)…! Ενδεικτικά σημειώνω ότι “έφαγα” μία ώρα κι ένα τέταρτο για να βγω από το πάρκινγκ…

Σε γενικές γραμμές δεν ήταν κακή διοργάνωση, αλλά ούτε και άψογη. Σίγουρο συμπέρασμα είναι το εξής. Συμφέρει να τρέξεις να πάρεις εισητήριο για το Rockwave αν σε ενδιαφέρει πρωτίστως το “μεγάλο” όνομα που φέρνουν. Αν θέλεις να δεις π.χ. Anathema ή My Dying Bride που έρχονται ως support δεν αξίζει τον κόπο. Τους χρησιμοποιούν σαν ευχάριστο συμπλήρωμα. Και στο κάτω κάτω δεν γίνεται να ακούς doom metal μπάντα μέσα στο λιοπύρι! Κι αυτό είναι που δεν κατάλαβα ποτέ. Γιατί πρέπει να ξεκινάει το φεστιβάλ στις 15:30 η ώρα (μήνα Ιούλιο…) και δεν ξεκινάει κατά τις 6; Κι αντί να τελειώνει στις 12 να τελειώνει στις 2:30; Εμάς πάντως μας αφήνει η μαμά μας…

{Λυπάμαι που δε βρέθηκα και την 1η μέρα στο Terra Vibe… Θα ήθελα πολύ να δω τον Robert Plant… Γι’ αυτό κι έχω περιορίσει το “memories” στις άλλες δύο μέρες καθώς για την πρώτη δεν έχω άποψη. Για παραπάνω πληροφορίες για τα συγκροτήματα τσεκάρετε εδώ. Φοβερή εγκυκλοπαίδεια, από όπου πήρα κι εγώ τις πληροφορίες που χρειάστηκα για το post. Επίσης από το post λείπουν οι καλές φωτογραφίες… Αυτές που έχω βάλει είναι από το κινητάκι μου εκτός από αυτή με τους Sabbath που τη βρήκα στο internet.}